Dag 7 (zondag)

Vandaag wederom vroeg uit de veren want om 7 uur vertrok de bus voor een fietstocht (hier rijden ze links!!!) door prachtige rijstvelden, landerijen en tabaksplantages. Er werd ook gestopt bij een oude steenfabriek, waar de werklui alles nog met de hand moeten doen. We zijn ook nog in een dorpje geweest waar op dat moment markt was. De plaatselijke bevolking begroette ons telkens en vonden het geweldig als we een "high five" gaven. In de kraampjes lagen o.a. stoffen, groenten, kruiden en geslachte kippen. Het was heel druk en toch zijn de mensen heel relaxed. De fietstocht eindigde bij de indrukwekkende Prambanantempels net buiten de stad. Dit is het grootste Hindoeïstische tempelcomplex van Indonesië.  Dit complex vonden wij mooier dan de Borobudur. Werkgelegenheid is hier genoeg, er zijn nog 221 tempels te herbouwen i.v.m met de  aardbeving in 2006. Na de rondleiding door een gids werden we met de bus in Yogyakarta gedropt voor een rit met een Becak (fietstaxi). We hadden de luxe dat ieder van ons een becak met chauffeur voor zichzelf had. We scheurden met zo'n 30 becaks door de zeer drukke stad langs minder toeristische plekjes. Dit was een komisch gezicht maar vooral een geweldige belevenis. Voor de plaatselijke bevolking waren wij waarschijnlijk zelf de bezienswaardigheid. De tocht stopten bij de Kraton, het Koninklijke paleis van de Sultan. Ook hier kregen we een korte rondleiding maar doordat de Sultan zelf niet thuis was (dus geen koffie) en een gedeelte in de steigers stond viel dit bezoek ons een beetje tegen. 

Na afloop van dit bezoek was het de hoogste tijd om te gaan lunchen. We werden door een paar kleine busjes naar één van de vele restaurantjes in Yogyakarta gebracht. De lunch was ditmaal wat uitgebreider en dus weer prima. Op de terugreis hebben we nog een batikfabriekje bezocht. Ook hier kregen we natuurlijk een rondleiding door een gids. Zij sprak heel goed Nederlands. De technieken van het batikken werden allemaal goed uitgelegd. Op het einde van de rondleiding kreeg ze haast en we moesten haar volgen na het commando "en nu gaan we naar de winkel!". Om half 5 waren we weer bij het hotel. Op dit moment dat ik dit schrijf hebben we zojuist gegeten hier in het restaurant bij het resort en vallen mijn ogen bijna dicht. Het was een enerverend dagje. Morgenochtend worden we om kwart voor zeven naar het station hier in Yogyakarta gebracht voor een lange reis naar Malang. 

Welterusten allemaal!

Theo en Irma